۱- جنس رشته های کابل شبکه و ضخامت مغزی آن :
کابل های درجه یک از جنس مس خالص تولید می شوند که یکی از مهم ترین تفاوت های کابل درجه یک با الباقی کابل ها تقلبی می باشد . کابل های درجه دو و سه معمولا مغزی الومینیوم و یا آهن داشته و توسط مس روکش می شوند و عملا در هنگام اخذ تست ( مثلا تستهای حرفه ای فلوک) توانایی پاس کردن تمامی المان های لازم یک کابل خوب را ندارند .
۲- جنس بدنه کابل شبکه (ژاکت کابل ) :
دو نوع کابل در این دسته بندی وجود دارند . کابل هایی با روکش pvc و کابل های با روکش LSZH . کابل های lszh که معمولا در مکان های حساس مانند دیتاسنتر ها استفاده می گردند ، در هنگام سوختن ، دود سمی تولید نکرده و باعث خفگی نمی شوند .
۳- مقاومت کابل ها در مقابل نویز :
نویز ها و پارازیت های موجود در محل نصب کابل ها از عمده ترین دلایل بروز مشکل در شبکه ها گزارش می شوند . در بسیاری از مواقع این نویز ها دارای دلایل خارجی ( مربوط به محیط شهری) نبوده بلکه دارای سرمنشا داخلی می باشد . بدین منظور که به علت مجاور کابل های برق ( حتی کم فشار) در کنار کابل های شبکه ( حتی در داخل داکت و ترانک) ما شاهد بروز نویز روی شبکه هستیم . برای جلوگیری از این مشکل ، کابل ها به صورت شیلد دار تولید می شوند .
نحوه تشخیص یک کابل شبکه خوب :
بهترین روش برای تشخیص کیفیت یک کابل استفاده از تستر می باشد . یکی از معتبر ترین تستر های موجود در بازار ، تستر فلک آمریکایی می باشد که توانایی تست کردن بسیاری از آلمان های یک کابل را به خوبی دارد . یک تست استاندارد توسط تستر فلوک عبارت است از برش ۹۰ متر از کابل موصوف و تست کردن آن . نوع تست اخذ شده نیز می تواند یکی از راه های تست چنل و یا تست پرمننت باشند که دارای شرایط تست متفاوتی هستند . پاس کردن تست پرمننت به مراتب سخت از تست چنل می باشد . کابلی که تست پرمننت را پاس کند قطعا تست چنل را نیز پاس خواهد نمود ولی برعکس این موضوع صادق نیست .
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.